زیبایی بزرگ؛ فیلمی برنده جایزه اسکار در سبک هنری درام به کارگردانی پائولو سورنتینو است. رابی کالین منتقد سینما، زیبایی بزرگ را هم‌ردهٔ فیلم‌هایی چون زندگی شیرین ساخته‌ی فدریکو فلینی و رم، شهر بی‌دفاع روبرتو روسلینی می‌داند. روزنامه‌نگار و نویسنده‌ای به نام جپ گامباردلا مسحور و مفتون راه و روش خودش از طریق سال‌ها افراط در خوشگذرانی و از زمان موفقیت افسانه‌ای اولین و تنها رمانش، تبدیل به ساختار دائمی در محافل ادبی و اجتماعی شهر شده‌است، اما تولد ۶۵ سالگی اش همزمان می‌شود با یک شوک از گذشته. جپ ناگهان خودش را در وضعیت روحی و شرایطی می‌یابد که به طور غیرمنتظره‌ای زندگی‌اش سخت تکان خورده، قوه تعقلش نسبت به خود و هم‌عصرانش دگرگون شده و در حال جستجوی گذشته برای یافتن رُم با همه جلال و شکوهش است؛ یک چشم‌انداز بی‌انتهای پوچ، زیبایی بدیع…