فیلم با یه ایده جذاب شروع می‌کنه: بارونی جادویی که کلی راز پشتشه.
ولی مشکل اینجاست که ایده خوب تو اجرا یه جورایی گم شده و نمی‌تونه اون حس هیجان رو تا آخر نگه داره.
بازیگر اصلی خوبه، ولی بقیه انگار فقط اومدن تماشاچی باشن و نقششون خیلی به چشم نمیاد.
فضای بصری فیلم قشنگه، مخصوصاً بازی با رنگ‌ها که حس جادویی بودن رو خوب منتقل می‌کنه.
فیلم‌نامه پر از لحظاتیه که می‌گی “واو!” ولی بعدش با یه دیالوگ یا صحنه ضعیف حالتو می‌گیره.
موسیقی گاهی دقیقاً سر جای خودش می‌شینه و گاهی هم انگار داره خودش رو به زور جا می‌کنه.
بعضی صحنه‌ها حس می‌کنی اضافه‌ست، انگار کارگردان نمی‌دونسته چی رو باید نگه داره و چی رو حذف کنه.
پایان‌بندی خیلی خوب نیست و اون حس “چه جالب بود!” رو به آدم نمی‌ده.
فیلم برای یه بار دیدن اوکیه، ولی جزو کارایی نیست که بخوای دوباره برگردی سراغش.
در کل، پتانسیل زیادی داشت، ولی فقط نصفش رو تونسته استفاده کنه؛ حیف!