One Flew Over the Cuckoo’s Nest 1975

One Flew Over the Cuckoo’s Nest – شاهکاری که سینما رو معنی می‌کنه!

اینجا دیگه با یه فیلم نصفه‌نیمه و پر ادا طرف نیستیم، بلکه با یه سینما به تمام معنا روبه‌رو هستیم! این فیلم دقیقاً همون چیزیه که سینما باید باشه: قصه، شخصیت، فضا، همه چی درست سر جاشه، بدون هیچ ادا و اصول اضافی.

داستان؟ فوق‌العاده!
یه یاغی که به آسایشگاه روانی پناه می‌بره تا از زندان در بره، ولی اونجا با یه سیستم سرکوبگر مواجه می‌شه که از دیوونه‌خونه بدتره! داستان پر از جزئیاتیه، هم شوخ‌طبعی داره، هم تلخیه واقعی. هر چی جلوتر می‌ره، بیشتر توش غرق می‌شی و یهو می‌فهمی که داری یه شاهکار تماشا می‌کنی.

شخصیت‌ها؟ مگه بهتر از اینم داریم؟
جک نیکلسون تو نقش مک‌مورفی یکی از بهترین بازی‌های تاریخ سینما رو ارائه می‌ده؛ یه ترکیب عالی از کله‌شقی، جذابیت و سرکشی. از اون طرف، پرستار رچد؟ یکی از خفن‌ترین و ترسناک‌ترین ضدقهرمانای تاریخ! یه شر مطلق که بدون اینکه داد بزنه یا خشونت مستقیم داشته باشه، ازت جون می‌گیره!

کارگردانی؟ بی‌نقص!
میلوش فورمن فیلمو طوری ساخته که حس کنی خودت اونجایی، تو همون تیمارستان، داری با این شخصیت‌ها زندگی می‌کنی. هیچ صحنه‌ای اضافی نیست، هیچ نمایی بیهوده نیست، همه‌چی سر جای خودشه.

نتیجه؟ کلاس درس سینما!
این فیلم، فیلمی نیست که فقط ببینی و بگذری. می‌مونه باهات، بهت فکر می‌ده، تکونت می‌ده. این فرق یه شاهکار با یه فیلم معمولیه. One Flew Over the Cuckoo’s Nest یکی از اون فیلماییه که هر کسی که ادعای فیلم‌بینی داره، باید ببینه. حتماً ببین، چون چنین فیلمایی دیگه ساخته نمی‌شن!